Abelardo Fernández (1970)

Abelardo_with_Sporting_Gij?n

Abelardo Fernández Antuña (19 maart 1970) was een Spaanse topverdediger die naast 54 interlands voor Spanje ook vele jaren als vaste centrale verdediger bij FC Barcelona speelde. Werd ook Olympisch kampioen.

Toen Abelardo negen jaar oud was begon hij te voetballen. Maar dat gebeurde niet op het veld. Hij groeide als voetballer namelijk op in de zaal. Daar speelde hij samen met Luis Enrique bij Xeitosa, een topzaalploeg. Het tweetal werd in 1981 kampioen met Xeitosa en vielen zo op dat de grote lokale profclubs Real Oviedo en Sporting Gijón interesse toonden. Beide clubs wilden deze talenten in de jeugdopleiding hebben. De twee kozen uiteindelijk voor de befaamde opleiding van Sporting Gijón. Abelardo doorliep alle elftallen van de jeugdopleiding en werd in 1989 na tien jaar hard werken beloond met een basisplek in het eerste elftal. Hij was een degelijk slot op de deur in de defensie en speelde in vijf seizoenen nagenoeg alles. Zijn goede spel leverde hem ook een plek op in het nationale elftal van Spanje in 1991.

In 1994 verdiende hij een toptransfer naar naar FC Barcelona. Johan Cruijff haalde de centrale verdediger, en hij bleek vanaf minuut één een vaste waarde. Hij beleefde topjaren bij Barcelona. Ook werd hij in 1996 herenigd met jeugdvriend Luis Enrique. Hij won met FC Barcelona onder andere de Europa Cup II (1997) en twee landstitels (1998, 1999). Na de terugkeer van Louis van Gaal bij Barça in 2002 besloot hij te vertrekken, aangezien Abelardo en Van Gaal elkaar nog kenden van de eerste periode dat ze samen werkten en dat niet altijd even goed beviel.

Abelardo was in die periode overigens ook de speler die door Van Gaal eens aangepakt werd voor het geven van een balón d’hospital op training (ziekenhuisbal, een term die men in Spanje niet kent). In 2002 tekende Fernández een contract bij Deportivo Alavés. Geen gelukkige keuze, want in 2003 degradeerde de club. Hij besloot toen zijn carrière als profvoetballer te beëindigen.

‘Pitu’ speelde 54 interlands voor het Spaans nationaal elftal, waarin hij drie doelpunten maakte. Hij debuteerde op 4 september 1991 tegen Uruguay en speelde zijn laatste interland op 28 februari 2001 tegen Engeland. De verdediger nam met Spanje deel aan de WK’s van 1994 en 1998 en EK’s van 1996 en 2000. Bovendien won Fernández in 1992 op de Olympische Zomerspelen van Barcelona de gouden medaille met het Spaans olympisch elftal.

(Foto: Wikipedia)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *