Mark Farrington (15 juni 1965). Engels aanvaller die hoort bij dit illustere rijtje voetbalclubs: Norwich City, Cambridge United, Cardiff City, Willem II, KRC Genk, Fortuna Sittard, Hertha BSC, Feyenoord, Brighton & Hove en Hereford United.
De energieke Mark Anthony Farrington werd door Piet de Visser van Willem II naar Nederland gelokt, waar hij later ook uitkwam voor Fortuna Sittard en Feyenoord. Farrington speelde uiteindelijk ook de meeste potjes in Tilburg en deed daarnaast België en Duitsland aan, voordat hij terugkeerde naar zijn vaderland.
De Engelsman toonde in Nederland twee gezichten: die van een goaltjesdief, maar ook die van een etterbak die met spuwen, slaan en schoppen het bloed onder de nagels van zijn tegenstanders vandaan haalde. Zo bezorgde hij FC Groningen speler Marco Koorman ooit een gebroken kaak..
Na gespeeld te hebben voor Norwich City, Cambridge United, Cardiff City, toog Mark Farrington naar Willem II. Met de Tilburgers werd hij in zijn eerste jaar tweede in de eerste divisie. Dat was goed voor promotie naar de eredivisie, waarin Farrington met Willem II een zeer succesvol seizoen beleefde en vierde werd. Uiteindelijk zou hij er 61 wedstrijden vol maken en 26 maal het net weten te vinden van het vijandelijke doel.
Hierna volgde een kort dienstverband bij het Belgische KRC Genk. Geen succes kunnen we concluderen (17 duels, 5 goals). Gelukkig bevrijdde Fortuna Sittard hem uit zijn lijden. Bij de ‘groen-gelen’ zag Farrington zich gepresenteerd als de ‘doelbewuste aanwinst’. En deels was hij dat ook, zeker gezien hij tien maal scoorde waarvan drie in de wedstrijd tegen PSV toen Fortuna de Philips-vereniging met een klinkende 4-1 nederlaag naar huis stuurde. Het kostte PSV in 1990 zelfs het kampioenschap.
Een ander memorabele wedstrijd was die van de Engelsman en kornuiten tegen Volendam. Zelfs vier maal verscheen de naam van Farrington op het scorebord, een ‘quattrick’! Vervolgens ging Farringtons loopbaan bergafwaarts. Bij zijn nieuwe club Hertha BSC kwam hij niet tot scoren en mocht hij na negen wedstrijden vertrekken. Trainer Wim Jansen pikte hem voor Feyenoord op in de winterstop van 1990/91.
Bij Feyenoord werd Mark Farrington een klassiek voorbeeld van het type ‘paniekaankoop’. Hij werd gekocht toen de club uit Rotterdam in de winter van 1991 dramatisch draaide. Farrington had voor Willem II ooit in de eerste divisie eens 19 goals gemaakt in één jaar, maar verder nergens ooit aangetoond een topspits te zijn.
Feyenoord had dat seizoen nog maar drie wedstrijden gewonnen, tegen RKC, MVV en Roda JC. Piet Keur was al weer snel van de hand gedaan en Harrie van der Laan, het seizoen ervoor aan de lopende band scorend voor FC Den Haag, was ook in ongenade gevallen. Farrington was bij Hertha niet meer dan een bankzitter maar werd, uiteindelijk toch onterecht, tot verlosser voor Feyenoord gebombardeerd. Terwijl, met alle respect, zelfs SVV hem dat seizoen niet wilde hebben..
Het begon bij Feyenoord al niet hoopgevend: trainer Wim Jansen stelde met onder andere Mark Farrington één buitenlander meer op dan mocht in de wedstrijd tegen, notabene, de oud-club van Farrington: Willem II. Daarna ging het niet veel beter. Farrington mislukte (eigenlijk) volkomen. Vijf wedstrijden en één goal waren het schamele resultaat.
Toch kan Mark Farrington terug kijken op best een mooie loopbaan, met dito clubs. Feyenoord wist de Britse aanvaller uiteindelijk te verkopen aan Brighton & Hove. Er lag een drie-jarig contract klaar bij “The Seagulls” uit Brighton. Hier leefde de Brit nog even op en scoorde uiteindelijk vier maal in 28 duels. Toen hij in 1995 terug keek op een seizoen bij Hereford United, besloot hij te stoppen. Hij was slechts één wedstrijd van de bank gekomen en concludeerde dat het mooi was geweest..
(Foto: Delpher)