Richard Witschge (1969)

Richard Witschge

Richard Peter Witschge (20 september 1969) was een middenvelder met een sierlijk linkerbeen. Speelde onder anderen voor Ajax, Bordeaux en Barcelona.

Richard Witschge speelde al vanaf zijn jeugd bij Ajax. Na dat Rob Witschge al zijn debuut had gemaakt in het eerste elftal maakte Richard in navolging op 26 oktober 1986 zijn debuut. Dit gebeurde in de uitwedstrijd tegen AZ’67, die een 6-1 winst opleverde. Bijna een jaar later maakte hij zijn eerste doelpunt voor Ajax.

In het seizoen 1991/92 maakte hij de overstap naar het FC Barcelona van Johan Cruijff. Door de toenmalige regel dat er slechts drie buitenlanders gelijktijdig in het elftal mochten staan en hij Ronald Koeman, Michael Laudrup en Hristo Stoichkov voor zich moest dulden, kon hij echter zelden rekenen op speeltijd. Daarom vertrok hij naar Frankrijk om te spelen bij Bordeaux. Hier kwam hij meer aan spelen toe en beleefde een succesvolle periode met Bordeaux. Na drie seizoenen, waar hij onder andere nog samenspeelde met Zinédine Zidane vertrok hij in maart 1995 voor een leenperiode naar Blackburn Rovers. Hij speelde hier slechts één wedstrijd. Wel mocht hij hier het kampioenschap vieren van de Premier League.

Vervolgens keerde hij in het seizoen 96/97 terug bij zijn jeugdliefde Ajax. Dit was na de grote Ajax succesperiode onder Louis van Gaal, om het team van ervaring te voorzien. Het meest memorabele en discutabele moment uit zijn loopbaan vond plaats op 26 oktober 1997. Dit was toen hij met Ajax thuis speelde in de Amsterdam ArenA tegen Feyenoord. Tijdens de wedstrijd, die door Ajax met 4-0 werd gewonnen, baarde Witschge opzien door de bal al sprintend aan de linkerkant van het veld negen keer hoog te houden. De actie werd door Feyenoordfans als vernederend ervaren, al heeft Witschge naderhand altijd volgehouden dat hij niet bewust heeft gehandeld.

In het seizoen 2001/02 werd hij verhuurd aan het Spaanse Alavés. Maar het seizoen er op kreeg hij weer een plek in de selectie van Ajax. Vanaf februari 2004 speelde hij nog een seizoen voor het Japanse Oita Trinita. Toen zijn contract daar echter afliep en een proefperiode bij Glasgow Rangers niet positief eindigde, besloot hij een punt te zetten achter zijn actieve carrière.

Op 21 februari 1990 maakte hij zijn debuut in het Nederlands elftal in de thuiswedstrijd tegen Italië (0-0). In totaal speelde hij 31 keer in Oranje en daarin maakte hij 1 doelpunt, de winnende treffer in een EK kwalificatie wedstrijd op 16 oktober 1991 tegen Portugal.

(Foto: ANP – Cor Mulder)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *