Ruud Gullit (1962)

Ruud Gullit

Ruud Gullit (1 september 1962), die werd geboren met de officiële naam Rudi Dil. Wist u dat? Zijn bijnaam was ‘El Tulipo Negro’ de Zwarte Tulp. 

Gullit, speler van de ‘grote drie’ die een carriere achter zijn voetbalnaam heeft staan om u tegen te zeggen. Samen met Marco van Basten en Frank Rijkaard behaalde hij bij AC Milaan grote successen, om maar te zwijgen over het EK van 1988.

Hij won diverse grote prijzen zoals dus het EK en de Europacup I. De tweevoudig Wereldvoetballer van het jaar werd door Pelé in maart 2004 vermeld in de opgestelde Lijst FIFA 100 beste spelers.

Ruud Gullit is één van de beste voetballer welke Nederland ooit heeft voortgebracht. Met zijn krachtige lichaam, zijn gevoel voor de bal en uiteraard zijn imposante haarbos, was het altijd een genot om naar de voetballer Ruud Gullit te kijken. Gullit begon met voetballen bij De Meerboys, en speelde vervolgens bij DWS. Vervolgens werd hij naar HFC Haarlem gehaald, waar hij zijn profdebuut zou maken.

In zijn eerste seizoen, 1982/83, werd hij een vaste kracht bij Feyenoord. Dit met 33 wedstrijden en 8 goals. Feyenoord pakte hiermee de 2e plek in de competitie. In 1983/84 speelde Gullit aan de zijde van de voormalig Ajax-legende Johan Cruyff. Het duo had een belangrijke rol in het winnen van de dubbel; het landskampioenschap en de KNVB beker.

Gullit, inmiddels in de rol van aanvallende middenvelder, werd verkozen tot Nederlands voetballer van het jaar. Verder kwam Gullit dat seizoen voor het eerst in Europees verband in actie. In het seizoen 1984/85 finishte Feyenoord als 3e in de competitie, Gullit was bijna de helft van het seizoen geblesseerd.

In de seizoenen 1985-1987 kwam Gullit voor PSV uit. Het was een succesvolle periode, met respectievelijk 24 en 22 goals, twee Nederlandse landstitels, en een titel als Nederlands Voetballer van het Jaar en winnaar van de Gouden Schoen (1986).

Gullit wil graag weg en forceert een vertrek door in een interview in Nieuwe Revu het PSV-beleid te bekritiseren. Dit alhoewel hij in 2009 in een interview in het programma Andere Tijden Sport beweert dat de eigenlijke reden voor dit interview was om het vertrek van trainer Hans Kraay sr. te forceren. En ook dat hij op dat moment niet bij PSV weg wilde. Kort hierna, medio 1987, vertrok Gullit dan ook naar AC Milan, voor 17 miljoen gulden een recordbedrag in die tijd.

Zijn successen bij AC Milaan moge bekend zijn. Hier won “Roed Goeliet” alles wat er maar te winnen was. Europacups, landstitels, Supercups, je kan het zo gek niet bedenken en hij won het.  Het leverde hem de bijnaam ‘El Tulipo Negro’ de Zwarte Tulp op.
Het eveneens Italiaanse Sampdoria wist de Nederlandse ster te overtuigen voor hen te tekenen.

Dit was zeker niet voor niets. Gullit leidde Sampdoria namelijk naar de derde plaats in de Serie A, met 16 competitietreffers was het zijn meest productieve seizoen in Italië. In de bekerfinale kwam Sampdoria uit tegen Gullits oude ploeg AC Milan, uitgerekend hij maakte de winnende goal.

AC Milan was zo onder de indruk van hun voormalige werknemer, dat ze besloten hem opnieuw vast te leggen in het seizoen 1994-1995. Hiermee won hij weer de Italiaanse Super Cup ten koste van Sampdoria. Veel gebruik werd er vervolgens echter niet van hem gemaakt, en halverwege het seizoen keerde Gullit terug naar Sampdoria, waar hij 9 keer doel trof in 22 wedstrijden.

Na 8 jaar in Italië te hebben doorgebracht, vertrok de inmiddels 32-jarige Gullit naar Engeland. Bij Chelsea speelde Gullit aanvankelijk in zijn oude rol als ‘sweeper’ achter de verdediging, met wisselend succes. Uiteindelijk werd hij weer als middenvelder gebruikt, en scoorde driemaal in het FA Cup toernooi dat tot de halve finale leidde. In de competitie kende men weinig succes.

In de opvolgende twee seizoenen, waarin Gullit als speler-trainer fungeerde, kwam hij slechts 18 competitiewedstrijden in actie. Wel won hij met zijn ploeg de FA Cup in 1997. In 1998 zag hij zich verrassend ontslagen door Chelsea. Vervolgens beëindigde daarmee zijn actieve voetballoopbaan.

In Oranje debuteerde hij op zijn negentiende verjaardag in een verloren wedstrijd tegen Zwitserland. De eerste jaren waren geen groot succes maar mede dankzij vijf kwalificatiegoals van Gullit, weet Nederland zich dan toch te kwalificeren voor het EK 1988 in West-Duitsland. Gullit, inmiddels speler van AC Milan en aanvoerder van Oranje, speelt een sterk toernooi. Men weet zich onder leiding van Rinus Michels dan ook te plaatsen voor de halve finale. Gastland West-Duitsland wordt hierin met 1-2 verslagen.

In de finale tegen de Sovjet-Unie is het Ruud Gullit die de score opent met een kopbal. Een wereldberoemd doelpunt van Van Basten brengt de eindstand op 2-0. Hiermee kon Gullit als aanvoerder de eerste, en tot op heden enige trofee van het Nederlands Elftal als eerste in de lucht houden

In 1996 zette hij een punt achter zijn carrière en begon hij een carrière als trainer. Momenteel zit hij zonder club nadat hij op 14 juni 2011 ontslagen werd bij de Russische voetbalclub Terek Grozny. Eerder werkte hij ook als hoofdtrainer bij Feyenoord, Newcastle United, Chelsea, Los Angeles Galaxy, het Nederlands elftal onder 21 en was hij, zonder succes, ambassadeur van het Holland-Belgium Bid.

Gullit is nog wel zo nu en dan op TV te bewonderen als analyticus.

(Foto ANP – Foundation)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *