Thorsten Legat (7 november 1968) was de eerste kuitenbijter in de Bundesliga sinds Berti Vogts. Werd vanwege zijn stevige spel en keiharde linker ook wel ‘Eisenfuß’ genoemd.
Wanneer we het over Duitse kult voetballers hebben, kunnen we niet om Thorsten Legat heen. ‘Der Eisenfuß’, zoals Legat vanwege zijn keiharde linker en gepassioneerde en compromisloze spel wel werd genoemd, was na Berti Vogts de eerste echte kuitenbijter in de Bundesliga. Ging nooit een duel uit de weg en was voor de duivel niet bang. Legat had echter ook een donkere kant. Wangedrag, vooral buiten het veld, wierp een flinke smet op zijn carrière en zelfs daarna. Thorsten Legat maakt in 1986 zijn debuut in de Bundesliga bij het VFL Bochum van trainer Herman Gerland – nu assistent bij Bayern München – en groeit in de loop der jaren uit tot één van de Leistungsträger van de Bochumer club. Zijn nimmer aflatende inzet wordt ook opgemerkt door scouts van Werder Bremen en na vijf jaar Ruhrgebied stapt hij over naar de groen-witte noord Duitse formatie.
In Bremen start de middenvelder regelmatig als basisspeler, maar behoort nooit tot het échte kader. Dat merkt hij in 1992 wanneer Werder de Europacup der Bekerwinnaars in de wacht sleept. In beide halve finales tegen Club Brugge speelt Legat nog, in de finale tegen AS Monaco is hij slechts toeschouwer en mag niet eens op de bank plaatsnemen.
Na drie jaar Bremen verruilt hij in 1994 Werder voor Eintracht Frankfurt. Samen met onder andere Jay Jay Okocha is hij daar in eerste instantie een van de steunpilaren van het middenveld. Echter, net als in Bremen begint Legat voortvarend maar wordt hij na verloop van tijd, deels door blessures geplaagd, steeds minder opgesteld.Hij houdt het na één seizoen voor gezien in Frankfurt en vervolgt zijn carrière bij VFB Stuttgart. Hij blijft vier jaar bij die Schwaben, maar wordt, mede als gevolg van twee achillespeesblessures, nooit basisspeler. In deze periode komt Legat voor het eerst negatief in het nieuws. In de Sylvesternacht (oud en nieuw) van 1997 slaat hij een man het ziekenhuis in. Tot een rechtszaak komt het niet omdat Legat een schikking treft van 90.000 D-Mark.
Twee jaar later wordt hij door VFB Stuttgart op staande voet ontslagen na een incident met zijn donkere medespeler Pablo Thiam. In het krachthonk van Stuttgart hangt een poster waar Thiam opstaat met een bidon in de hand. Iemand krabbelt ‘Negersaft’ op het drinkgerei. De VFB start een onderzoek en geeft de dader 24-uur de tijd om zich te melden, daarna wordt iemand ingeschakeld die gespecialiseerd is in handschriften. Als niemand zich meldt, moeten alle selectiespelers een zin op een stuk papier schrijven. Legat’s handschrift wordt herkend – drie letters komen overeen – en hij vliegt er onmiddellijk uit.
Begin 2000 meldt hij zich bij het Schalke ’04 van Huub Stevens. Pas na achttien wedstrijden op de bank komt hij een keer tot spelen. Het seizoen daarna wordt Legat afgekeurd en zit zijn carrière erop. Na zijn actieve loopbaan komt de voormalige ‘Wadenbeißer’ nog eenmaal negatief in het nieuws. In 2007 treft hij op een parkeerplaats van een McDonalds een groep jongeren. Om onduidelijke redenen mondt dit uit in een confrontatie en vanuit het niets tovert Legat een samoeraizwaard tevoorschijn en bedreigt daarmee de groep, die logischerwijs het hazenpad kiest. ‘Zelfverdediging’, zegt Legat later. Het komt hem op een boete van € 1000 te staan wegens verboden wapenbezit.
In 2012 geeft Legat een interview aan het blad der Kicker. Op de vraag van de journalist waarvan hij het meeste spijt heeft, antwoord hij berouwvol: “Ich will die Dinge nicht einzeln aufbröseln. Ich schäme mich, ich bereue manches. Damals war ich naiv. Doch wer macht nicht Fehler in jungen Jahren?”
Inmiddels schijnt de zon weer in het leven van Legat. Hij is erg succesvol in het onroerend goed en trainer van de U-15 jeugd van de SV
Wuppertal. De wilde haren zijn zoals het lijkt voorgoed verdwenen.