Louis van Gaal (1951)

Louis van Gaal (1951)

Aloysius Paulus Maria ‘Louis’ van Gaal (Amsterdam, 8 augustus 1951) werd vooral ‘wereldberucht’ als trainer. Maar Louis had zeker ook een mooie actieve loopbaan. Zijn neus heeft dit geweten…

Iedereen tegenwoordig kent Louis van Gaal als die markante en eigenwijze trainer die journalisten nogal eens flink te pakken heeft. Of moeten we stellen; schoffeerde!? Maar wat velen minder of niet weten is dat hij ook een best aansprekende actieve voetbalcarrière heeft gehad. Hierbij een relaas daarvan.

Louis van Gaal (1951)
Louis van Gaal (1951)

Van Gaal begon als kind met voetballen bij het Amsterdamse RKSV De Meer. Waarna hij op zijn 20ste terechtkwam bij het tweede elftal van Ajax. Tussen 1972 en 1987 was Van Gaal actief als speler, middenvelder, in het betaald voetbal. Hij bracht vier seizoenen door bij onze zuiderburen en speelde verder in eigen land. Als trainer had hij zeker nog meer succes maar zijn actieve loopbaan mocht er ook zijn.

In 1972 was Louis bij het eerste elftal van Ajax beland, maar speelde daar uiteindelijk nooit een competitiewedstrijd. Hierop probeerde hij het op zijn 22ste over de grens, bij Antwerp FC. In vier seizoenen (1973-1977) bij ‘The Great Old’ scoorde Van Gaal zeven doelpunten in 41 wedstrijden. Zeker geen vaste waarde dus maar nuttig in de breedte. Antwerp FC had een zware tijd achter de rug want had zich met moeite weten te handhaven op het hoogste niveau. Toeval of niet; met nieuweling Van Gaal werd meteen een tweede plaats behaald in het volgende seizoen.

In 1973/74 kreeg Van Gaal te maken met de invoering van shirtsponsoring in België. Bell Telephone werd de eerste sponsor die verscheen op het shirt van Antwerp en dus ook de Amsterdammer. Dat jaar bereikte hij met zijn ploegmaten de halve finale van de Belgische Beker. Bovendien sloot men het seizoen weer af op een tweede plaats, op amper twee punten van kampioen Anderlecht. Ook in 1975 werd wederom de tweede bemachtigd, weliswaar op ruime achterstand van RWDM. In de Beker bereikte Antwerp FC dat jaar de finale, na onder meer de uitschakeling van datzelfde RWDM. Uiteindelijk was het Anderlecht dat met 1-0 de bekerwinst pakte.

Van Gaal heeft in zijn loopbaan meerdere keren zijn neus gebroken. Vandaar ook dat hij de foto’s van die tijd ‘siert’ met platte neus. Hij zou zijn vervormde neus deels te wijten hebben aan een duel in de jaren bij Antwerp. Hij zou in een wedstrijd tegen Kortrijk zijn neus hebben gebroken door een hard contact met KV Kortrijk-doelman Frank Buysschaert. Met de neus van Louis zou het nooit meer helemaal goed komen…

Hij zag hier ooit zelf gelukkig wel de humor van in:

“Maar die foto! Het lijken wel twee hoofdhelften van verschillende personen aan elkaar geplakt. Nu ziet iedereen dat m’n neus al vier keer gebroken is en dat m’n ene oog uit het lood staat. Daar gaat m’n naam als womanizer. Ik heb toch duidelijk aangegeven dat ik maar uit één bepaalde hoek mag worden gefotografeerd.”

Louis van Gaal (1951)

Na een Belgische periode van vier seizoenen, vertrok Louis naar Telstar. De 26-jarige spits, toen nog, tekende een contract van één jaar. Omdat Van Gaal in Amsterdam een baan als leraar gymnastiek kon krijgen, had hij het bestuur van Antwerp FC te kennen gegeven niet meer voor die ploeg uit te kunnen komen. Hij zou uiteindelijk ook slechts een seizoen blijven spelen bij ‘De Witte Leeuwen’ in Velsen. In het seizoen 1977-1978 eindigde de club namelijk als laatste en degradeerde naar de Eerste divisie. Hij had ooit aangegeven nooit in de Eerste Divisie te willen spelen en hield daad bij woord.

Na zijn periode bij Telstar vertrok Van Gaal naar het Rotterdamse Sparta, waar hij uiteindelijk zijn meeste competitiewedstrijden (248 in totaal) zou spelen en verreweg zijn beste voetbaltijd zou hebben. De inmiddels routinier Van Gaal werd door velen gezien als ‘de ziel’ van het elftal van Sparta. Hij won daar in 1984 dan ook de Zilveren Schoen. Van 1979 tot 1986 speelde Louis op Spangen samen met Danny Blind, de latere aanvoerder van het Ajax onder leiding van Van Gaal.

Van Gaal was een ervaren middenvelder geworden. Ook toen al met een hautaine glimlach rondlopend en uiterst eigenwijs. Legendarisch zijn ook de foto’s zoals hierboven waarin hij ‘Lange Jan’ verpersoonlijkt in een shirt met sponsor de Efteling. Ook als speler vond Louis zichzelf beter dan zijn concurrenten. Dit terwijl een aantal trainers hem op de bank hielden omdat hij te traag was. Hij oogde lang en slungelig was geen loopwonder maar had wel degelijk een prima spelinzicht. En ook technisch ontwikkelde hij zich zo dat Louis zich in de Sparta-tijd bijna tot international speelde.

Louis van Gaal had ook een belangrijk aandeel in ‘Het wonder van Hamburg. De spectaculaire uitschakeling van HSV door Sparta in de Europacup van 1985. Na een 2-0 thuisoverwinning volgde, met tien man, een 2-0 verlies in Hamburg. Penalty’s moesten bepalen wie zou doorgaan. In deze serie was er een heldenrol voor keeper Bas van Noortwijk maar Louis was ook belangrijk want had zijn pingel verzilverd. Zie hieronder de beelden van deze penalty-thriller. In de volgende ronde was Borussia Mönchengladbach echter veel te sterk.

Louis van Gaal stopte met onmiddellijke ingang als voetballer in december 1986. Het duel AZ-PEC Zwolle (eindstand 1-3) op 30 november was daarmee de laatste wedstrijd in het betaalde voetbal geweest voor de toen 35-jarige middenvelder. Van Gaal was de zomer ervoor een verbintenis met AZ overeen gekomen voor twee seizoenen. Hierbij was het plan dat zijn werkzaamheden het laatste seizoen alleen zouden bestaan uit het verzorgen van de training. Maar het liep anders. Louis werd Assistent-trainer omdat hij vond daarin meer waarde te hebben voor de club. Een grootse loopbaan volgde.

Deze loopbaan is overbekend. Van Gaal won als clubtrainer nationale prijzen in vijf verschillende landen. Ook had hij internationaal veel succes. Met Ajax won hij de UEFA Cup, de UEFA Champions League, de UEFA Super Cup en de wereldbeker. Met FC Barcelona won hij de UEFA Super Cup. Dit leverde hem de bijnamen ‘De IJzeren Tulp’, ‘De Tulpengeneraal’ en ‘King Louis’ op. Bijnamen als voetballer had hij niet, maar een mooi rijtje clubs waar hij van waarde was, zeker wel.

(Foto: Wikipedia)

3 reacties

  1. hey,

    ik kom uit Belgie, mooie site overigens …. heb een olifantengeheugen wat betreft voetbal en zeker uit de jaren 70; 80 en 90 …. maar denk niet dat Louis van Gaal z’n neus heeft gebroken in een botsing met Frank Buysschaerts van KVK Kortrijk!!
    Toen speelden immers Horvath en Vervaecke als doelmannen bij Kortrijk …. en wat nog vreemder is, Kortrijk speelde in die periode geen Eerste Klasse voetbal, dus moet al in een bekermatch of een vriendschappelijke wedstrijd gebeurd zijn … jammer genoeg is Willy Vervaeke een goed jaar geleden overleden, maar vraag het eventueel iemand anders

  2. Hallo Filip, dit is wat wij hebben uitgezocht indertijd. Het staat met zo bij dat dit idd niet een competitiewedstrijd was. Maar in elk geval hebben we dat gehaald uit een interview met Louis zelf. We vernemen het graag! Mvg Martijn, KentudezeNog

  3. jullie hebben gelijk hoor, nagevraagd hier …. Frank Buysschaerts, heeft maar een handvol matchen gespeeld voor KVK Kortrijk, en moest jong stoppen met voetballen. Maar juist in één van die wedstrijden die hij heeft gespeeld, moet hij Louis z’n neus gebroken hebben. Louis moet een olifantengeheugen hebben om zich dat nog te herinneren 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *