Tussen honderden vrolijke jongeren loop ik richting de Amsterdam ArenA. Zij zijn onderweg naar een concert in de Heineken Music Hall en ik ben onderweg naar mijn auto die ik die ochtend daar neer had gezet. Even voorbij de hoofdingang van het stadion zie ik bloemen liggen en kaarsen branden. Ook kleurplaten van kinderen liggen erbij.
Het beeld van een vader met een nog jonge zoon grijpt me. Allebei een Ajax-shirt aan met het heilige nummer ‘14’ achterop. Zij komen daar om vooral papa’s held te herdenken. ‘Met wie was hij dan te vergelijken papa?’, vraagt zoonlief aan zijn vader. ‘Met helemaal niemand, misschien komt Messi nog het dichtst in de buurt’, antwoordt de vader met respect. Ik blijf even staan, mensen komen om de beurt langs en staan stil bij de bloemen. ‘Dag Johan’, fluistert een oudere vrouw.
Zelf ben ik geen Ajacied en heb ik Cruyff nooit zien voetballen. Toch wil ik graag even naar binnen het condoleanceregister tekenen, al is het om afscheid te nemen van de legende Johan Cruyff, naar horen zeggen de beste Nederlandse voetballer ooit. Aan de stewards vraag ik waar ik langs moet om het condoleanceregister te tekenen. Vriendelijk en bijna fluisterend word ik door de ArenA geleid richting het veld.
Tientallen mensen schuifelen langs de prachtige foto’s van Cruyff in zijn Ajax-tijdperk. Ik hoor Nederlands, Spaans, Frans, en Russisch door elkaar heen. Tussen de vele bloemen ligt een shirt van SL Benfica. Met een benzinestift staat er ‘Obrigado Johan’, oftewel ‘Bedankt Johan’ opgeschreven. Wereldwijd is er volop aandacht voor het overlijden van ‘El Salvador’ maar afscheid nemen in het stadion van zijn club, in zijn stad voelt voor mij heel speciaal.
Ik schrijf wat in het condoleanceregister en wandel daarna langzaam richting de uitgang. Bij het naar buiten gaan loopt de hele B1-selectie van Red Bull Salzburg langs me heen. Verwonderd kijkend naar het stadion, maar stil lopen zij richting de ingang. De stilte en het respect wat hier hangt maakt indruk. Niet alleen op Catalanen en Amsterdammers, maar op iedereen. In de auto denk ik aan een Cruyffiaanse uitspraak: ‘Je gaat het pas zien als je het doorhebt.’
Bedankt Johan, voor alles wat je ons hebt gegeven.
Jasper Theodorie
Redacteur kentudezenog.nl
