Lambertus (Bert) van Marwijk (19 mei 1952), naast bekend bondscoach zeker ook een begenadigd voetballer met dito linkerbeen en was zeker een ook niet minder bekwame klaverjasser.
Bert van Marwijk speelde als voetballer voornamelijk bij de clubs Go Ahead, AZ ’67 en MVV. Hij was actief in het betaalde voetbal van 1970 tot 1988. Aan het eind van zijn voetbalcarriere speelde hij behalve bij Fortuna Sittard ook nog een jaar in de tweede klasse in Belgie bij FC Assent, wie kent het niet..?! Hij speelde op de posities linksbuiten en libero en voetbalde met zijn linkerbeen. Door meerdere knieblessures heeft hij nooit de echte top bereikt. Hij was een rasvoetballer met overzicht en talent, en hij kon goed een tegenstander passeren. Van Marwijk won in 1978 als voetballer met AZ ’67 de KNVB-beker.
Aan het eind van zijn laatste seizoen voor de Go Ahead Eagles (30 mei 1975) werd Van Marwijk door toenmalig bondscoach George Knobel opgeroepen voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Joegoslavië. Hij startte samen met mede-debutant Henk van Rijnsoever van AZ ’67 in de basis. In het Partizan-stadion zagen 25000 toeschouwers hoe Savic en Danilo Popivoda, Joegoslavië al ver voor rust op een 2-0 voorsprong zetten. In de rust kreeg Van Marwijk een wisselbeurt voor nóg een debutant: Nico Jansen. De speler van FC Amsterdam was de enige die van scheidsrechter Lajos Somlai een gele kaart kreeg. In de 81e minuut zette Izevic de eindstand op het bord: 3-0. Dit was de eerste en tevens de laatste wedstrijd van Van Marwijk voor het Nederlands elftal.
In 2002 won hij als trainer met Feyenoord de UEFA-Cup. Feyenoord werd drie keer derde in de Eredivisie onder zijn leiding. In de zomer van 2004 vertrok hij. Sinds de zomer van 2004 was hij in dienst als trainer van Borussia Dortmund; dit dienstverband duurde tot 18 december 2006. Kort na aanvang van zijn trainerschap kwam de duidelijkheid dat Dortmund met grote financiële problemen te kampen had. En ook dat er daardoor weinig ruimte was om nieuwe spelers aan te trekken. Omdat Van Marwijk er niet in slaagde grote prijzen te winnen, stond zijn positie meermalen ter discussie. In overleg met de club kreeg zijn contract in december 2006 geen vervolg.
Op 14 juni 2007 werd bekendgemaakt dat Van Marwijk voor twee seizoenen heeft getekend bij, wederom, Feyenoord. Deze twee jaar dient hij niet uit. Dit omdat hij op 31 maart 2008 officieel door de KNVB wordt gepresenteerd als opvolger van bondscoach Marco van Basten. Dit per juli 2008. Van Marwijk bleef nog wel tot het einde van het seizoen 2007 – 2008 bij Feyenoord. Vervolgens sloot hij dit af met het winnen van de KNVB beker.
Als bondscoach was Bert van Marwijk een groots succes. Op het WK van 2010 in Zuid Afrika was de finale tegen Spanje pas in blessuretijd het eindstation. In augustus 2011 bereikte het Nederlands elftal onder zijn leiding voor het eerst de eerste plaats op de wereldranglijst. Op 27 juni 2012 diende Bert van Marwijk echter na een teleurstellend EK 2012, waarin het Nederlands Elftal de voorronde niet overleefde, zijn ontslag in. Hiermee kwam een einde aan een indrukwekkende zegereeks (maar acht keer een verliespartij).
Op 13 juli 2010 Kreeg hij de benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn bijdrage als Nederlandse bondscoach tijdens het wereldkampioenschap voetbal van 2010. Last but not least behaalde Van Marwijk naast de lijnen in 1975 wel de wereld titel; als klaverjasser was hij (wel) de beste van de wereld.
In januari 2018 werd bekend dat hij naar het WK in Rusland zou gaan als bondscoach van Australië.
(Foto: Wikipedia).
