Vincent ‘Vinnie’ Peter Jones ( 5 januari 1965) was een robuuste Engelse middenvelder die bekend werd door zijn spijkerharde spel binnen de lijnen voor o.a. Leeds en Chelsea. Tegenwoordig is Jones acteur en op het witte doek te bewonderen in de films Gone in 60 seconds, Swordfish en Snatch.
Als voetballer stond Jones bekend als een ongelofelijk harde middenvelder. Zijn voetbalcarrière bracht hem langs clubs als Wimbledon, Leeds United, Chelsea en QPR. In totaal kwam Vinnie Jones tot negen interlands voor Wales. Jones begon zijn voetballeven bij de club met de mooie naam Wealdstone FC om na 386 wedstrijden (33 goals) zijn loopbaan af te sluiten bij Queens Park Rangers waar hij ook nog even assistent-coach was.
Vinnie Jones begon zijn voetbalcarrière bij Wealdstone in de voormalige Alliance Premier League. Hij speelde ook een seizoen bij de Zweedse derdeklasser IFK Holmsund in 1986 en leidde het team naar de titel.
In het najaar van ’86 verhuisde Vinnie naar Wimbledon F.C. voor tienduizend pond. Deze ploeg noemde zich destijds ook ‘Crazy Gang’. Ze noemden zich zo omdat ze de F.A. Cup finale wonnen tegen Liverpool in 1988 en vanwege de vechtlust-mentaliteit, die zich kenmerkte door een groot aantal overtredingen. Liverpool was in die tijd de dominantste ploeg van Engeland.
In de zomer van 1989 werd Jones getransfereerd naar Leeds United. Hij kwam in een team terecht met veel jonge voetballers onder leiding van Howard Wilkinson. In zijn tijd promoveerde het team van tweede klasse naar eerste klasse in Engeland. Toen bewees hij dat hij zijn slechte kant op het voetbalveld ook achterwege kon houden. In heel dit seizoen pakte hij slechts 3 gele kaarten.
Al vroeg, tijdens het seizoen ’90-’91, verliet hij Leeds United. Hij moest plaats maken voor opkomende jonge talenten in het eerste team. Tot op de dag van vandaag blijft hij een zeer populair en geliefd persoon onder de Leeds United-fans. Jones heeft de badge van de club op zijn been getatoeëerd.
Zijn voormalige manager bij Wimbledon F.C., Dave Basset, liet hem een contract tekenen bij Sheffield United, om hem een jaar later te verkopen aan de Engelse topclub Chelsea. Na slechts een jaar op Stamford Bridge, het stadion van Chelsea, trok hij terug naar Wimbledon F.C. Hij bleef daar tot hij in 1998 speler/coach werd van Queens Park Rangers. Hij was veelbesproken toen hij een vrijstaande managerspost wou innemen bij de club, maar dat mislukte.
Vinnie behaalde 14 rode kaarten en is nog steeds de speler in het Engelse voetbal die als snelste ooit, na drie seconden, een rode prent ontving (1992). Tijdens het FA Cup-treffen tussen Newcastle en Wimbledon greep hij bijvoorbeeld ooit Paul Gascoigne in zijn kruis. Hier is ook een legendarische foto van gemaakt.
Ook was hij niet vies van enkele stevige uitspraken: “Ik wilde eerst doelman worden, maar daar ben ik op teruggekomen omdat ik dan niet zo veel spelers zou kunnen onderuitschoppen” en “Ik was al een jaar of vijf, zes niet bij een voetbalwedstrijd aanwezig geweest. Ik vroeg mezelf af waarom er nauwelijks meer getackled werd. Is dat tegenwoordig niet meer toegestaan ofzo?” en over het elimineren van een sterk spelende tegenstander:“Ik zou hem naar de kleedkamer leiden en de deur op slot doen. Dan zouden we wel zien wat er gebeurde. Dat deden we vroeger heel vaak. Nu kan dat niet meer.”
Ook deze legendarische oneliner kwam uit de mond van Vinnie Jones: “Winning is not important, as long as you win”. Zijn filmteksten zijn duidelijk beter. Tegenwoordig is Jones acteur en op het witte doek o.a. te bewonderen in de films Gone in 60 seconds, Swordfish en Snatch. Ook was Vincent ‘Vinnie’ Peter Jones te zien in commercials van Bacardi.
(Foto: WIkipedia)
Als er een top 5 zou komen met de meest bikkelharde spelers, zou Jones hoge ogen gooien. Hierbij een filmpje om dat te illustreren: