Bok de Korver (1883-1957)

Bok de Korver (27 januari 1883 – 22 oktober 1957) is misschien wel de beste voetballer die Sparta ooit gekend heeft. De stopperspil werd maar liefst vijfmaal kampioen met de Kasteelclub.

Als zoon van een pakhuisknecht werd Bok geboren in Rotterdam, waar hij zich op pas 17-jarige leeftijd inschreef bij Constantia, dat later zou opgaan in de club Volharding. In 1902 kreeg de spelmaker een contract bij stadgenoot Sparta.
Direct al zagen velen in hem een groot talent. Hij zou dat absoluut gaan waarmaken. Bok de Korver speelde een cruciale rol in de succesvolle jaren die zouden volgen bij de club. Hij was een natuurlijke leider en letterlijk en figuurlijk de spil van het elftal. Al op 20-jarige leeftijd droeg De Korver de aanvoerdersband. Met de Rotterdamse club werd hij vijf keer landskampioen, in 1909, 1911, 1912, 1913 en 1915. Ook kwam de beker een aantal malen mee naar Rotterdam.

Bok de Korver maakte ook de andere kant van de medaille mee. In 1921 degradeerde de club, iets wat het jaar erna direct weer werd rechtgezet. Zijn laatste officiële wedstrijd zou de vrije verdediger pas spelen op zijn 40ste. Op 18 maart 1923 werd rivaal Feyenoord met 1-0 verslagen. Bijna had hij die wedstrijd trouwens niet gespeeld. In de zomer van 1922 velde een zware longontsteking hem. Die had hij waarschijnlijk opgelopen door roken, want hij hield nogal van een sigaretje, ook tijdens de rust van een wedstrijd. De situatie was kritiek, maar hij herstelde wonderbaarlijk.

Als blijk voor zijn verdiensten benoemde men De Korver tot erelid van de KNVB. Niet dat hij daar erg van onder de indruk was. Bok de Korver was wars van officiële besognes. Ook was hij geen liefhebber van trainingen. Ooit kreeg hij van Oranje-bondscoach Kees van Hasselt een schorsing omdat hij weigerde op trainingen te komen. Hij vond oefenen voor een wedstrijd onsportief. Niet dat De Korver conservatief was. Integendeel, in een interview liet hij zich ooit ontvallen niet tegen professionalisme te zijn: “Wat is er tegen dat een voetballer 25 of 50 gulden betaald krijgt voor een wedstrijd? Daar zit niets onteerends in en het voetbal is zo’n groot kijkspel geworden dat iemand, die voor een zeer talrijk publiek optreedt, er best wat aan verdienen mag.”

De Rotterdammer was ook basisklant bij de eerste officiële wedstrijd van het Nederlands Elftal in 1905. In Antwerpen Kreeg België met 1-4 klop, dankzij vier goals van Eddy de Neve. Ook Spartaan Rein Boomsma speelde mee in dat duel, dat onder leiding stond van Kees van Hasselt, die eerder ook al bij Sparta had gespeeld. Het aandeel van de Kasteelclub stond niet op zich, de oudste club in het betaalde voetbal gold in die tijd als zeer innovatief en was in 1893 de eerste Nederlandse club die tegen een Engelse ploeg speelde. Uiteindelijk speelde Bok de Kover 31 interlands, waarin hij twee keer scoorde.

Na zijn carrière bleef De Korver actief bij zijn club. Tot 1944 was hij bestuurslid technische zaken. Ook was hij namens de Liberale Vrijheidsbond lid van de gemeenteraad en werd hij hoofd van de afdeling sport & recreatie van de gemeente Rotterdam.

Zoon John speelde ook nog een aantal jaren bij Sparta. Ook hij droeg de aanvoerdersband bij de Kasteelclub, al was al snel duidelijk dat hij nooit in de voetsporen ging treden van zijn illustere vader. John de Korver werd in in 1939 uitgezonden naar Indië, waar hij ging voetballen bij Soerabaja. Tijdens de Tweede Wereldoorlog overleed hij aan malaria, nadat hij was gevangengenomen en als dwangarbeider naar de Birma-spoorlijn werd gestuurd.

Bok de Korver overleed in 1957 aan een longontsteking op 74-jarige leeftijd. Sportief Nederland was in rouw vanwege de dood van een groot sportman. Na zijn overlijden zijn diverse straatnamen, pleinen en clubs naar hem vernoemd. Ook een tribune van Het Kasteel draagt zijn naam. De Sparta-held is ook een eeuw na zijn actieve voetbalcarrière nog lang niet vergeten. Het is alleszeggend over de torenhoge status die de Rotterdamse legende nog steeds geniet.

(Foto: ANP – Ko Zeylemaker)